Een eeuwel­ing – 1999

ver­lam­ming van alle activiteit­en en veilig opber­gen van de instru­menten. Na de Wapen­stil­stand, onder impuls van de oud-stri­jders en met de leuze ​“Een­dracht maakt macht”, kwam er een versmelt­ing van bei­de har­monieën met als een­drachtige naam ​“Stock­heimer Har­monie” o.l.v. Guil­laume Pörten­ers bijges­taan door Math­ieu Thomassetti.

Maar de goede bedoelin­gen van 1919 wer­den in 1922, door poli­tieke strubbelin­gen in Stokkem ver­scheurd en de Oude Stede kende weer twee har­monieën onder de wijd bek­ende toe­naam ​“de Boch” en ​“de Slaai”. De naam ​“Stock­heimer Har­monie” bleef behouden, met de toevoeg­ing van de patrones van Stokkem, St.-Elisabeth.

In de peri­ode tot aan de tweede werel­door­log kwa­men jaren van ongeëve­naarde opgang. Zow­el muziek, zang als toneel ver­wier­ven bek­end­heid tot ver buiten de stad. 1945 was het jaar van de herop­stand­ing. De lang verwachte bevri­jd­ing was een her­adem­ing en vol moed nam Charles Berch­mans de dirigeer­stok weer ter hand.

Na enkele voorzit­ter­swis­sels werd Hubert Ken­zel­er voorzit­ter in 1951 en in 1953 werd de overleden diri­gent Charles Berch­mans opgevol­gd door Jean Detrez. Vanaf dan ging de har­monie in com­peti­tie op diverse wed­stri­j­den, met de nodi­ge successen.

na gele­gen­hei­d­slokalen bij het Bökske, Zaal Kraewinkels-West­hof, Zaal Patron­aat en Zaal Casi­no drong het ver­w­er­ven van een eigen lokaal zich op en werd met vereende kracht­en de feestza­al St.-Elisabeth in de Sen­a­tor G. Rut­ten­straat gebouwd en offi­cieel geopend in decem­ber 1962.

ging het steeds crescen­do. Muziek­feesten, optocht­en en con­certen in bin­nen- en buiten­land, te veel om op te noe­men. In 1969, na het ontslag van voorzit­ter Hubert Ken­zel­er, werd Wal­ter Voor­jans zijn opvol­ger. Er werd hard gew­erkt om een nieuw instru­men­tar­i­um te ver­w­er­ven, om zodoende de muzikaliteit op te dri­jven en hier­mee stapte de har­monie naar de glo­ri­er­ijke zeventiger en tachtiger jaren.

vol­gde Jean Steutel­ings Jean Detrez op als diri­gent. De suc­cessen in de vol­gende jaren, met kam­pi­oen­schap­pen van Lim­burg en Bel­gië in de ere- en superieure afdel­ing vol­gden elka­ar op, met daar­bij con­certreizen naar Hall­wil in Zwit­ser­land en Welzheim in Duit­s­land. Denken we dan ook nog aan de gerenom­meerde Can­dle­light­con­certen, de zovele con­certen en uit­stap­pen in Stokkem en elders en de bewuste drang naar nog hogere muzikaliteit dreef de har­monie voort. 

werd behaald met de twee gouden medailles van het Nation­aal Con­cours te Antwer­pen; in 1978 de eerste pri­js met 86% en in 1981 de eerste pri­js met 93,6% op het Wereld­muziek­con­cours te Kerkrade. Met organ­isaties als de Inter­lim­burgcon­certen, samen de Konin­klijke Har­monie St.-Cecilia Stokkem en de har­monieën van Thorn en Ned­er­lands Eijs­den, werd de hoog­ste muzikaliteit ten gehore gebracht. Meer­maals mocht de har­monie radio-uitzendin­gen ver­zor­gen voor de BRT in Brus­sel, met telkens enorme en lovende reac­ties uit bin­nen- en buiten­land. Ook de solis­ten en ensem­bles van de har­monie lieten op provin­ci­aal en nation­aal vlak meer­maals van zich horen.

nam diri­gent Jean Steutel­ings ontslag wegens ziek­te en werd de direc­tie van de har­monie overge­dra­gen aan Michel Van­der­hoven. Deze musi­cus lei­d­de de har­monie in goede banen en resul­tat­en bleven niet uit. Met twee con­certreizen naar Ampos­ta in Span­je en het behalen van de kam­pi­oen­sti­tel in de Superieure Afdel­ing van Lim­burg in 1988 en van Bel­gië in 1989, bestendigde hij in bin­nen- en buiten­land de kracht van de harmonie. 

bood diri­gent Van­der­hoven zijn ontslag aan en werd hij opgevol­gd door Tjeu Cre­mers, die reeds jaren ver­bon­den was aan de har­monie als trompet­tist en die ook de jeugdhar­monie lei­d­de. Met deze diri­gent wer­den de geza­men­lijke con­certen van de bei­de har­monieën van Stokkem gere­aliseerd en was er een prachtige con­certreis naar Welzheim in Duitsland. 

neemt Michel Van­der­hoven, inmid­dels fluitist-solist bij het Groot Har­monie-ork­est van de Bel­gis­che Gid­sen, de dirigeer­stok weer op en stond hij ter gele­gen­heid van het 100-jarig bestaan aan de basis van het muzikaal hoogstaande even­e­ment ​“Music in Time”, dat werd uit­gevo­erd in mei ​’99 in zaal Nieuwen­borgh in Stokkem en in het Cul­tureel Cen­trum ​“De Velinx” in Tongeren. 

nam de Drum­band van de har­monie o.l.v. Peter Willems, deel aan het Lim­burgs kam­pi­oen­schap, behaalde een eerste pri­js en selecteerde zich voor het Bel­gisch Kam­pi­oen­schap in Leopolds­burg in novem­ber ​’99.

Wan­neer de lez­er, met ons allen in de har­monie, deze wel­ge­vulde 100 jaar over­schouwt, zijn wij mede gelukkig en trots, dat in deze lange peri­ode, de har­monie met haar werk­ers en sym­pa­thisan­ten, de naam van Stokkem heeft uitge­dra­gen naar alle wind­streken. Gelukkig dat in deze tijd van indi­vid­u­al­isme nog mensen zijn die de zware taak in het verenig­ingsleven op zich nemen en verder ijv­eren voor een muzikaal ideaal, Stokkem ter ere.

Tekst : Wijlen Wal­ter Voor­jans, toen­ma­lige voorzitter